Na 2 reisdagen in de bus stond direct de langste klassieker van de week op het programma. Het ontbijt stond om 05.00 uur reeds klaar waarna we om 05.45 uur richting het Velodrome B.I.G.  Via di Vittorio reden. Daar ter plekke snel de fietsen prepareren en de zakken vol eten gestopt. Om 06.45 uur vertrokken we gezamenlijk om direct na 500 meter de eerste pijl te missen.... Na 20 minuten waren we ruim 8 kilometer verder terug bij de bus voor de herstart!

Boven staan Rob, Jan, Ron en Pieter klaar voor de start. De SPA groep met Marc, Patrick, Onno, Elbert en Jaap draaien in een lekker tempo en ondanks enige plaspauze's zijn we lekker op tijd in Novi Ligure bij de eerste stop op 90 km. Vanaf nu moeten

we klimmen naar de Turchino pas. Jammer dat mijn pedaal even niet goed zat en twee spaken defect waren, anders waren we mogelijk tegelijk bij de pas gekomen. Ik was al dankbaar dat ik tot zover in de trein kon meerijden. Als ik eenmaal boven ben

beginnen de mannen alweer aan de afdaling. Ik raak echter niet in paniek, heb wel meer lange afstanden alleen gefietst, en de route was niet moeilijk. Na de afdaling de kustlijn volgen tot San Remo was de opdracht. Ik gaf de meiden nog even instructies hoe ze de volgauto netjes konden houden waarop zij naar het 223 km punt in Finale Ligure reden.

De afdaling was de moeite waard. Een prachtige zondag maakte het druk langs de boulevard. Mogelijkheden genoeg hier, een jonge meid te scheppen met je fiets, vechten met een overspannen Italiaan of genieten van de mooie blauwe Middelandse zee. Kortom je kiezen. Ondertussen moest er wel doorgetrapt worden want het is vanaf Genua nog 150 km naar San Remo. Op de

achtergrond van de foto links onder zie je een Capo (kaap) die telkens tussen de plaatsjes opdoken en waar je telkens weer even voor moest aanzetten. Dus echt vlak was ook het laatste deel niet. Ik krijg telefoon van Marina dat Pieter en Ron nu niet te ver voor me zitten. Ik drink een Red Bull en zet nog eens stevig aan, en ja hoor na deze stop zijn we weer samen. Het was overigens heerlijk weer, doch ik begon me wel een beetje zorgen te maken over de hier eerder invallende duisternis.

Je ziet het niet, maar er moest toch nog even stevige staal gesproken worden voor we vertrokken voor de laatste etappe naar San Remo. Met een gangetje van ca. 25 km per uur hebben Ron, Pieter en Jan het afgemaakt. Helaas moesten we de Poggio en de Cipresse even rechts laten liggen want we werden vanaf acht uur al met de invallende duisternis geconfronteerd. We kwamen dan ook tegen half tien in het donker binnen.Voor we naar het hotel konden moesten we nog even op Marina en Helga

wachten. Die moesten even een pizza halen voor de buschauffeurs. Binnen zat de SPA groep al uitgebreid te dineren (die waren de tocht alweer vergeten aan de praatjes te horen). Het was weer een gezellig samenzijn mannen.